ارزیابی هیستومتری و هیستوپاتولوژی تأثیر داروی سرترالین بعد از ترومای جراحی پوست در موش صحرایی

     داروهای گروه مهارکننده بازجذب سروتونین (SSRIs) به منظور درمان اختلالات رفتاری از جمله اضطراب و افسردگی تجویز می­شوند. این داروها می­توانند از گسترش التهاب جلوگیری کرده و باعث تولید اینترلوکین و اینترفرون شوند. از این نکات چنین بر می­آید که استفاده از داروهای SSRIs     می­تواند در ترمیم و التیام زخم نقش قابل توجهی داشته باشد. هدف از انجام این مطالعه تجربی، ارزیابی تأثیر داروی سرترالین در التیام زخم جلدی در مدل حیوانی می­باشد. در پوست ناحیه پشت 60 سر موش صحرایی نژاد ویستار، 2 زخم دایره­ای شکل توسط پانچ بیوپسی ایجاد سپس موش­ها به 5 گروه 12 سَری تقسیم شدند که شامل گروه شاهد، گروه پایه پماد و گروه­های تیمار با پماد سرترالین با دزهای پایین، متوسط و بالا بودند. 4 سر موش از هر گروه، در روز­های 3، 7 و 15 پس از ترسیم شکل زخم­ها بر روی ورقه شفاف و اسکن آنها و محاسبه و مقایسه اندازه زخم­ها توسط نرم­افزار Scion image،    آسان­کشی شده، زخم­ها جدا گردیده و جهت مطالعات آسیب شناسی از آنها برش­های بافتی با رنگ­آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین تهیه گردید­ . از لحاظ هیستومتری تفاوت معنی­داری مابین گروه شاهد، پایه پماد و گروه­های تیمار وجود داشت و نتایج هیستوپاتولوژی نشان دهنده معنی­دار بودن تغییرات مابین گروه شاهد، پایه پماد و گروه­های تیمار در پایان دوره مطالعه بود. استفاده از داروی سرترالین به صورت پماد جلدی به طور معنی­داری در التیام زخم پوستی در موش صحرایی مؤثر است.